Τέσσερα χρόνια απουσίας?

Είναι δύσκολο να ξαναγράψει κανείς μετά από χρόνια απουσίας και να ξαναμιλήσει για τέχνες και ελευθερία... Μα και πως ν' αρχίσεις;
Θα μπορούσε να γίνει σε εντελώς "επίσημο" αλλά και σε εντελώς "φιλικό" επίπεδο το όλον. "Θα αρχίσεις επιτέλους:!"
Ως γνωστό, Μάχη και Νικόλας, προσπαθούμε εδώ και χρόνια να κρατήσουμε άσβεστη τη σπίθα για δημιουργία από κοινού. Μέσα στα χρόνια της κρίσης, το "από κοινού" περιορίστηκε, αλλά η όλη δυσκολία "γέννησε" μουσικά έργα κι όχι μόνο, οπότε, είμαστε δραστήριοι. Σε σημείο  που να στηθούν από το μηδέν συνολικά 6 άλμπουμ σε διάστημα 4 ετών!!! Κι όλο αυτό στο σπιτικό μας στουντιάκι.
Παρόν λοιπόν, και συνεχίζουμε!

Μετά την παύση εργασιών στο στρατόπεδο Art of joy project και το δεύτερο και τελευταίο μας station, κι αμέσως μετά το πρότζεκτ των Gas Alley, ξεκίνησα να συγκεντρώνω τραγούδια τα οποία θα αποτελούσαν την πρώτη μου ψηφιακή "δουλειά" ως Nickolas G. (Cross-Eyed, 2015). Το 2016 η Μάχη αποφασίζει το πρώτο της βήμα στην ηχογραφημένη ποίηση-διήγηση ως Mahi με το "Sorrows' Diary". Την ίδια χρονιά Nickolas G και φίλοι ξεκινούν ένα ψηφιακό άλμπουμ με διασκευές μπλουζ, ώστε 16 συμμετοχές αργότερα και αρχές του 2017 κυκλοφορεί το Sacred Bums. Την ίδια χρονιά, άνοιξη, στο Night-Mail Home Studio, ξεκινάν τις πρόβες τους οι Βολιώτες πανκ-ρόκερς Βρουμόσκλα  και το φθινόπωρο του 2017 ηχογραφούν και μιξάρουν το ψηφιακό τους άλμπουμ "Λύσσα η μαρμελάδα". Το 2018 ηχογράφησα μόνος μου όλα τα όργανα για το πρότζεκτ Green Man, και το demo "Die Having Fun", ενώ, το 2019, ως one man band αυτή τη φορά δημιούργησα ως Nickolas G. το ψηφιακό άλμπουμ "I Don't Like You".

Σύνδεσμους για όλα τα παραπάνω θα βρείτε ΕΔΩ.